توی خیابون شمارشو گرفتم. دختره بدی نیستم. مجبور بودم. شهرمون کوچیکه و بخاطراینکه کسی نفهمه دنبالمونه فقط گرفتم ک بره. بعدشم کارتش پرت شد ته کیف. شبش بدجور حوصلم سرمیرفت. داداشم هم خونه نبود و اجیم خاب. کسی نبود باهاش سرو کله بزنم. رفتم سر کیفم شمارشو دیدم. اصلا یادم نبود توکیفم گذاشتمش. ی خط اضافه آن کردمو اس دادم. با دخترداییم بازاربودم. وقتی گفت قصدش من بودم خیلی تعجب کردم. اخه اون روز با شلختگی رفته بودم بیرون. خلاصه حرف زدیم و ی مشت دروغ گفتم ک گوشی ندارمو سوخته وباید اف کنم ک بعدش خابیدیم. چند روزی خاموشی بهش اس میدادم. راستش اصلا قصد دوستی نداشتم. یعنی اهلش نبودم و واسم مهم نبود دوست پسر داشته باشم یا نه... ی مشکلی واسم پیش اومد ک دیگه اصلا یادم رفت خطو روشن کنمو ازش سراغی بگیرم. بعداز2ماه ک شد ابان ماه ب طور اتفاقی خط قدیمیمو ته کمد پیدا کردم.

مشتاقی بشنوی " ادامه مطلب " پایین رو بزن.